‘Onze selectierobots herkennen zieke planten’

Wit Flowerbulbs zijn de broers Peter en Nico en inmiddels zit ook Mike, de zoon van Peter, er alweer 9 jaar bij. Toen ze een jaar of zeventien waren begonnen de broers heel kleinschalig. Hun vader had een varkensfokkerij, die door een brand niet meer verder kon. Peter: ‘Wij zagen ook geen heil in varkens en zijn toen al jong met de bloembollen begonnen.’

Reizende bollenkraam
Inmiddels is het uitgegroeid tot een modern bedrijf. Peter: ‘Buiten telen wij ruim 150 hectare tulpen. Een reizende bollenkraam, wat inhoudt dat we ieder jaar een vers stuk land opzoeken. We hebben dan ook 170 hectare in gebruik. Deels in eigendom en deels in (erf)pacht. Dat land ruilen we uit met andere landeigenaren om zo weer bollenland te krijgen. Op die manier staan al onze tulpen binnen een straal van 17 kilometer van ons bedrijf.’ Het hele jaar door zijn er 36 vaste medewerkers. Maar omdat het meeste werk zomers gebeurt, komen er dan tijdelijk zo’n negentig mensen bij. ‘Voornamelijk Poolse studenten, die we hier op het terrein huisvesten’, vertelt Peter. ‘Dat werkt prima, doordat twee Polen die we in dienst hebben jaarlijks deze studenten voor ons weten te werven.’

Ambachtelijk én innovatief
Samenwerken, kennisdelen, zoeken naar duurzame oplossingen, moderne technologie; factoren die in de bloembollensector van groot belang zijn. Peter: ‘Samenwerken brengt je nu eenmaal meer. Je leert van elkaar en trekt samen op in ontwikkelingen. Zo zijn we bijvoorbeeld lid van NLG Holland; een coöperatie van Noord-Hollandse bollentelers die duurzame bollen wil telen op zowel een ambachtelijke als innovatieve manier. Met als doel om de grond gezonder te maken. Want hoe beter de grond, hoe sterker de plant en hoe minder kunstmest en chemie er nodig is. Inmiddels gebruiken we dit al veel minder dan de gemiddelde bollentelers. Ook zijn we samen met vijf bedrijven verenigd in Econtulips om samen een tulp te ontwikkelen met drie resistenten (fusarium, botrytus en virus). Alles om maar zo weinig mogelijk chemie toe te passen.’

Inzet van robots
Sinds de beginjaren van Peter en Nico is innovatie altijd een streven geweest. ‘Zo plantten we in 1993 onze bollen voor het eerst op netten. Daardoor hoefden we niet langer met de hand te rooien, maar namen machines dat werk over. Tegenwoordig werken we veel met robots. Onze selectierobots herkennen bijvoorbeeld zieke planten, die ze vervolgens gericht behandelen met een druppeltje gif waarna de plant sterft. De robots bewegen via GPS over het veld en weten precies welke planten al gecontroleerd zijn. Dat kan 24/7 doorgaan en scheelt een hoop mensenwerk. Ook gebruiken we opplantrobots die de bollen voor de broeierij automatisch op prikbakken planten.’

Boksen met netbeheerder
En hoe duurzaam is het bedrijf eigenlijk? Peter: ‘Dankzij een warmtebuffer werken we grotendeels gasloos. Alleen tijdens onze vier drukste weken gebruiken we nog propaan en aardgas om tulpen te drogen. We hebben batterijen staan, zonneboilers, 5.000 zonnepanelen, een B-triple en we gebruiken aardwarmte. Een slim energiemanagementsysteem bepaalt wat er binnen ons bedrijf qua stroom gebeurt. Zo zijn we minder afhankelijk van het energienet. Ondertussen zijn ook wij aan het boksen met de netbeheerder, omdat we meer op het net willen. Maar die mogelijkheid is er niet. Toch is er is nog zoveel onbenutte ruimte op het net, dat kan volgens mij echt wel anders. Maar tot nu toe zit het onze bedrijfsvoering zeker niet in de weg.’

De grootste uitdaging is momenteel de regelgeving vanuit de overheid over de chemie. ‘Zo wil de overheid dat we vanaf 2030 uitsluitend gewassen met water behandelen. We zijn op duurzaamheid al heel goed en innovatief bezig. De vooruitgang die er de laatste 20 jaar geboekt is, is enorm. Tegenwoordig wordt er zoveel vanachter een bureau bedacht, alleen is het veel te kort door de bocht. Laten we eerst eens goed kijken naar eventuele alternatieven. Jammer dat ze het onze sector zo moeilijk maken. Want als je ziet wat we aan bloembollen exporteren, dat is bizar. Daar wordt heel Nederland rijker van.’